۱۳۹۰ آذر ۸, سه‌شنبه

طراحی سیستم انتخابات برای جمهوری ایرانی: روش وزن دهی بر حسب سطح سواد افراد، جهت شرکت در رای گیری ها

جمهوری اسلامی رفتنیست؛ جمهوری ایرانی را دریابید!
این ایده توسط یک مهندس طراح سیستم ها برای جمهوری ایرانی نگاشته می شود. در بحث طراحی سیستم ها 3 راه حل برای هر مسئله کاری وجود دارد:
1- هیچ کاری انجام ندهیم (ادامه استفاده از سیستم موجود).
2- تغییر و ارتقا سیستم موجود.
3- ایجاد یک سیستم جدید.
برای سیستم جمهوری ایرانی، از آنجایی که روش های 1 و 2 عملا بارها در ایران ما آزموده شده اند و نتیجه ای حاصل نشده است، و از طرفی هم آزموده را آزمودن خطاست، بنابراین راه حل سوم را در پیش می گیریم و سیستم جدیدی برای اداره ایران در جمهوری ایرانی طراحی می کنیم که با این سیستم جدید گرفتاری های قبلی برطرف شده و راه برای پیشرفته شدن و مدرن شدن ایران جدید به راحتی هموار شود. ادامه این ایده ها را در بخش طراحی سیستم اداره کشور برای جمهوری ایرانی در وبلاگ ارتش سبز دنبال کنید.

در جامعه ای که درصد افراد تحصیل نکرده و بی سواد و کم سواد خیلی زیاد است حق رای برابر برای همه مردم یک سم مهلک و کشنده برای آن جامعه محسوب می شود. چراکه هرآنچه نخبگان برای اداره بهتر کشور می اندیشند و صلاح می دانند را بی سوادان اصلا درک نمی کنند و دغدغه های نخبگان محلی از اعراب در زندگی بی سوادان ندارد! از طرفی هم تنها این اندیشه و کار عملی افراد تحصیل کرده جامعه است که آینده مدرن یک کشور در قرن بیست و یکم را می سازد و سطح زندگی مردم عادی و کم سواد را هم ارتقا می دهد!
از آنجایی که رای بالای بی سوادان می تواند آرای جامعه تحصیل کرده را بپوشاند، لذا در طراحی سیستم برای رای گیری در جمهوری ایرانی ما باید طوری سیستم را طراحی کنیم که:
الف) نظر نخبگان و تحصیل کرده های جامعه ارزش اجرایی بالاتری کسب کند.
ب) جلوی کسی را از حق رای دادن نگیرد و همه افراد بتوانند رای بدهند.
ج) در ضمن مشکلات دیگری از کشور را نیز حل بکند. مثلا طراحی این سیستم رای گیری جدید، بتواند سیستم آموزش و پرورش ما را هم دگرگون سازد!

طراحی جدید سیستم رای گیری در انتخابات برای جمهوری ایرانی:
در دوران مدرن جمهوری ایرانی در ایران، افراد بر اساس میزان تحصیلاتشان دارای وزن در رای گیری می شوند بدین صورت که:
- افراد بی سواد مطلق ضریب 0.5
- افراد با سواد خواندن و نوشتن تا دیپلم ضریب 1
- افراد تحصیل کرده تا فوق دیپلم ضریب 1.5
- افراد تحصیل کرده لیسانس ضریب 2
- افراد تحصیل کرده در مقطع فوق لیسانس ضریب 3
- و در نهایت افراد تحصیل کرده در مقطع دکترا به بالا ضریب 4 را در سیستم رای گیری وزنی دریافت می کنند.
بدین ترتیب ارزش آرای افراد بی سواد مطلق با ضریب 0.5 نصف شده و آرای افراد تحصیل کرده بسته به سطح تحصیل آنها 1.5 یا 2 یا 3 یا 4 برابر می شود. بدین معنا که اگر دو نفر بی سواد مطلق در این سیستم جدید رای بدهند گویا فقط یک نفر در سیستم قدیم رای داده است! و اگر یک نفر لیسانسه در این سیستم رای گیری جدید رای بدهد انگار 2 نفر در سیستم رای گیری قدیم رای داده اند!

بنابراین سیستم رای گیری جدید از آرای تعداد افراد رای داده به (آرای افراد رای داده ضرب در ضریب های وزنی هر فرد) تغییر پیدا می کند.
 
سیستم قدیمی:
مجموع کل آرای یک نامزد انتخاباتی = تعداد کل افراد رای داده به آن نامزد

سیستم جدید:
مجموع کل آرای یک نامزد انتخاباتی = (تعداد افراد بی سواد رای دهنده به آن نامزد* 0.5) + (تعداد افراد دیپلمه رای دهنده به آن نامزد * 1) +  (تعداد افراد فوق دیپلم رای دهنده به آن نامزد * 1.5) +  (تعداد افراد لیسانسه رای دهنده به آن نامزد * 2) +  (تعداد افراد فوق لیسانس دار رای دهنده به آن نامزد * 3) + (تعداد افراد دکتر رای دهنده به آن نامزد * 4)

بدین ترتیب اثر مخرب حضور افراد کم سواد در تصمیم گیری های کلان کشوری که سرنوشت و آینده کشور را رقم می زند کاسته می شود و در عوض اثر مطبوع حضور افراد تحصیل کرده در تصمیم گیری های کلان کشوری چند برابر می شود.

با این طراحی جدید برای سیستم انتخاباتی جمهوری ایرانی اهداف زیر به دست می آید:
1- سرنوشت پست های کلیدی اجرایی کشور از چنگال جهل و نادانی طبقه کم سواد تا حد بسیار زیادی رهایی پیدا می کند! در واقع با کم کردن اثر رای این افراد، جهل و نادانی در کشور ما به بند کشیده می شود.
2- طبقه کم سواد مجبور می شوند برای مشارکت بیشتر در جامعه درس بخوانند تا ضریب بالاتری از مشارکت در جامعه را دریافت کنند. همزمان گروه های سیاسی هم مجبورند برای بالا بردن سطح سواد در بین مردم عامه تلاش کنند تا ضریب آنها در رای گیری بالاتر رود.
3- گروه های سیاسی برای برنده شدن در انتخابات به جای اینکه در روستاها مشغول آبگوشت و سیب زمینی مجانی دادن به مردم عامی برای رای گیری باشند مجبور می شوند پولها و توجهاتشان را صرف ارتقای سیستم مدارس روستاها و شهرها بکنند تا مردم بیشتری درس خوانده و با سواد شوند تا ضرایب بالاتری را جهت رای گیری دریافت کنند. همچنین گروه های سیاسی بیشتر سعی می کنند نگاه های خود را به سمت دانشگاه ها و رفع مشکلات تحصیل کردگان اجتماع بیاندازند تا نظر افراد تحصیل کرده را به خود جلب کنند تا آرای آنها را که وزن بیشتری دارد جذب کنند، بنابراین این حرکت موجب رشد بسیار بالای بخش های دانشگاهی و سیستم آموزش و پرورش جمهوری ایرانی شده و رشد چند صد درصدی علوم و فن آوری ها در جامعه که تنها لازمه پیشرفت یک کشور در قرن بیست و یکم می باشد را فراهم می کند!
4- تصمیمات کلان کشور ما به دست نخبگان جامعه گرفته می شود علاوه بر اینکه زمینه حضور همه افراد جامعه برای مشارکت فراهم است و کسی از سیستم حذف نمی شود. بلکه تنها ضریب آرای افراد کم سواد کمتر شده و ضریب آرای افراد با سواد بیشتر می گردد.

این ایده کلی برای جمهوری ایرانی است. جزییات ریز تر این طرح باید توسط کارشناسان تحصیل کرده در آینده جمهوری ایران تکمیل تر شود.

شما نیز می توانید در بخش نظرات، نظر خود را بگویید و اگر ایده ای دارید که می تواند این طرح را بهبود ببخشد بیان کنید تا مورد بحث قرار بگیرد.

۶ نظر:

ناشناس گفت...

Khey jaleb bud vali fekr mikonid in kar amaly ast?

"ارتش سبز" گفت...

1- لطف کنید یک نام برای خودتان انتخاب کنید تا بتوان راحت به سوال شما پاسخ داد.
2- پارسی تایپ کنید!
3- هر کاری امروز با تکنولوژی مدرن قابل انجام هست. آمریکا کره مریخ را هم در تصرف خودش درآورده و تا سال 2030 احتمالا جو کره مریخ را هم برای زندگی تغییر بده! خلاصه اینکه امروزه هر کاری امکان پذیره به شرط اینکه به خودباوری برسیم که هر کاری امکان پذیره!
و دیگر اینکه فکر و ذهن خلاق و مدرن داشته باشیم و از خواندن کتاب های قدیمی به شدت بپرهیزیم و علوم مدرنی که از سال 2000 به بعد کشف شده اند را در جامعه ترویج کنیم.

نقی پژوه گفت...

نوشته خوبی بود و نکته های مهمی داشت. نگرانی این است که هنگام مطرح شدن این طرح در سطح عمومی, گروهی با فضا سازی و زدن برچسب تبعیض به این طرح مانع از ایجاد آن یا طرحهای مشابه شوند. برای مثال , من نوعی که لیسانس دارم شاید بتونم با این منطق کنار بیام که یک پروفسور دید باز تری از من داره و میتونه نظرش مهم تر تلقی بشه. اما از یک فرد یا جامعه بیسواد یا کم سواد چطور میشود توقع داشت که دچار عقده خود کم بینی نشود و در مقابل این طرح جبهه نگیرد؟

"ارتش سبز" گفت...

پرسش خیلی خوبیست.
قبل از ارائه دادن این ایده خیلی بهش فکر کردم.
برای همین فقط ضریب افراد بی سواد مطلق را نیم کردم و افراد با سواد معمولی را هم یک نگه داشتم. فقط فوق دیپلم و لیسانس و فوق لیسانس و دکترا را بردم بالا.
وانگهی اگر این اتفاق نیافته همیشه حضور افراد کم سواد کار ما را خراب کرده و میکنه و خواهد کرد.
پس باید با قدرت در مقابلش با قانون ایستاد.

در جمهوری ایرانی باید یک قانون سفت و سخت در اینباره باشه و برای اینکه جلوی اعتراض افراد کم سواد هم گرفته شود:
1- این طرح مدام باید از طریق تلویزیون ملی تبلیغ شود تا جای اعتراض باقی نماند. کم سوادان وقتی ببینند که انبوه باسوادان دنبال این طرح هستند کنار می کشند، و اینجاست که گروههای سیاسی و نیروهای باسواد جامعه باید به کمک آنها بیایند.

2- افراد کم سواد کمک هزینه تحصیلی دریافت کنند تا دیپلمشان را بگیرند (فراموش نکنید کشور ما بر روی دریایی از گاز و نفت است که خرج کردن آن در این راه برای ما مثل آب خوردن است!)

3- هم اکنون ما نظیر این قوانین سخت گیرانه را برای پسرها داریم که تا سربازی نروند گذرنامه دریافت نمی کنند. یا تا آزمایش خون ندهید برگه ازدواج شما را امضا نمی کنند و موارد سخت گیرانه اینچنین را ما داشته ایم و نفع این سخت گیری ها به کل جامعه می رسد و بنابراین اگر کل جامعه مزایا و منافع آن را بداند با آن کنار می آید. (البته مورد سربازی یک مثال بود برای فهمیدن آسان ماجرا، چون این قانون سربازی اجباری بعد از جمهوری اسلامی باید برچیده شده و به سرباز به عنوان یک شغل استخدامی رسمی نگریسته شود)

خلاصه کلام:
یا دور باطل انتخابات سال 57 یا شکل نوین و مدرن مشارکت در انتخابات با سیستم وزن دهی بر اساس سطح تحصیلات افراد.

ناشناس گفت...

سلام
ضمن خسته نباشید
اول لطف کنید سطح سواد خودتون رو که این طرح رو دادید بفرمایید ببینیم از شما با سواد تر دیگه نداره این مملکت بدبخت ؟ وانگهی شما هم که حرف اینا رو داری میزنی ، اونا میگن امتیاز سرمایه دار در تصمیم گیری برای 70000000 میلیون آدم بیچاره ی ایرانی بالاتره شما میفرمایید هرکی سوادش بیشتره ، آخه برادر من الان بیان بگن شما که لیسانسی واسه آینده ی خودت حق داری 1.5 پله بری بالا اما آقای دکتری که به ضرب دانشگاه پولی و پارتی بازی فارغ التحصیل شده و وقتی بچه ی 3 ساله ی خودتو که تب کرده میبری خدمت همون آقای دکتر 6 تا آمپول دیازپام براش مینویسه و وقتی منه دیپلمه بهش اعتراض میکنم که 6 تا آمپول دیازپام واسه یه بچه ی 3 ساله ، خودش هم هاج و واج میمونه که چی جواب منو بده (از بس که توی دانشگاه بجای استماع حرف استاد مشغول اس ام اس بازی با خانم دکترهاست ) بیاد واسه آینده ی منو امثال من تصمیم بگیره ، نه جناب اجازه بفرمایید اول یه آدم دلسوز و با تجربه بیاد بالا بعد که زندگی مردم سروسامون گرفت طبعا مشکل بیسوادی هم درست میشه و مردم خودشون اهمیت میدن
با تشکر

"ارتش سبز" گفت...

جناب ناشناس، آفتاب آمد دلیل آفتاب!
ممنون از پیامتون.
خب بریم سراغ ابهامات شما،
اول:
در فردای جمهوری ایرانی، افرادی که قلابی مدرک گرفتن مدارکشون باطل میشه. این مثل روز روشن هست که چه کسی مدرک قلابی داره و چه کسی واقعا سواد علمی و آکادمیک داره.
دوم:
هیچ سیستم خدماتی 100 درصد درست کار نمیکنه. ما در بحث طراحی سیستم ها برای خدمات دهی همیشه این بحث را مطرح می کنیم که نسبت مزایای این طرح به معایبش چقدر هست واینکه آیا اختلاف قابل توجهی داره یا نه!
سوم:
این سیستم ارائه شده،اصلا سرمایه داری نیست که یک نفر پولدار روی کول مردم با پولهاش سوار بشه!
این سیستم شایسته سالاری هست.
یعنی اینکه افرادی که شایسته هستند در تصمیمات کلان نقش بیشتری عهده دار می شوند.
شما آیا دیده اید یک معلم زیست شناسی مدرسه، به یکباره ناخدای کشتی اقیانوس پیما شود؟ خیر او یک معلم است و از دریانوردی چیزی نمی داند. همانطور که ناخدای کشتی نمی تواند به یک شبه درس زیست شناسی بدهد!
بنابراین اگر ناخدا بخواهد درس زیست شناسی بدهد باید برود شایسته این کار شود و مدارک علمی مورد نظر برای این کار را کسب کند.
این طرح ما هم همین است. شما اگر سواد علمی و آکادمیک ندارید، نمی توانید در سرنوشت کل کشور دخیل کامل باشید. دسترسی شما محدود می گردد.
اما در عوضش جامعه به شما کمک می کند سطح دانش علمی خود را بالا ببرید. مدارک علمی معتبر که کسب کردید شما را تاج سر کشورمان خواهیم کرد.
نه با کسی دعوا داریم و نه عقده!
هیچ کدام از اینها نیست. تنها هدف موفقیت بهتر کشور در تصمیم گیری های کلان است که دیگر طمام امور کشور به دست نابخردان نیافتد و این چنین در همه امور ساده تلفات سنگین ندهیم! و اینچنین با ندانم کاری ها مضحکه دنیا نشویم! و اینچنین در صدر فرار مغزها در دنیا قرار نداشته باشیم!