بارها و بارها از زبان مسئولان اون رژیم و این رژیم شنیده ایم که می خواهند ایران را به ژاپن دوم در خاورمیانه تبدیل کنند. اما با این اوضاع و احوالی که امروز مملکت ما دارد باید گفت که: ژاپنِ دوم شدن پیشکشمان، مراقب باشیم کره شمالی دوم نشویم! ایرانِ امروز در جمهوری اسلامی روز به روز با سرعت بیشتری در حال تبدیل شدن به مدلی از سیستم کره شمالی در خاورمیانه می باشد. شاید با دانستن حقایقی درباره مردم کره شمالی و نوع حکومتشان و جهان بینی آنها، بتوانیم خودمان را از گرفتار شدن در این مرداب تباهی رهایی بخشیم.
کره شمالی: جهنم سرخ و نکبتی به نام کمونیسم
کره شمالی (جمهوری دموکراتیک خلق کره!) و کوبا تنها نقاطی از جهان هستند که همچنان آلوده به کمونیسم یا همان طاعون سرخ قرن بیستم باقی مانده اند. کوبا به واسطه نزدیکی اش به آمریکا و روابط خارجی اش با بسیاری از کشورهای دنیا، سرزمین نسبتا شناخته شده ای هست. اما بسیاری از مردم دنیا از وقایع و حقایق درون کره شمالی که با سیستمی استالینی اداره میشود، خبر چندانی ندارند.
رهبر کنونی کره شمالی کیم چونگ ایل هست. پدر وی هم رهبر سابق این کشور بود و کیم ایل سونگ نام داشت. البته مردم بدبخت کره شمالی رهبر حکومتشان را (معاون رهبر) می نامند چرا که به فرموده مقامات آن کشور، کیم ایل سونگ نمرده است بلکه به خورشید پیوسته و هر روز جهان را گرم و روشن می کند! در نتیجه مقام رهبری ایشان محفوظ است.
چندی پیش رهبر حکومت کره شمالی (کیم چونگ ایل) در حال بازدید از جایی به خانمی که کت و دامن پوشیده بود گفته بود شما در لباس سنتی کره ای زیباتر به نظر می رسید. همان شب تلویزیون کره شمالی با قطع برنامه های عادی اش اعلام کرد از این لحظه به بعد همه زنان شاغل در کشورمان موظف هستند که با لباس سنتی کره ای از خانه هایشان خارج شوند تا جهان زیباتر شود!
کره شمالی طبیعت بسیار زیبایی دارد و دارای تنوع آب و هوایی شگفت انگیزی است اما مردم این کشور حق خروج از روستا ها یا شهرهایشان را ندارند. در واقع همه در همان جایی که زندگی می کنند زندانی هستند. برای رفتن از روستایی به روستایی دیگر و یا شهری به شهر دیگر باید از حکومت اجازه بگیرند. در کره شمالی کسی حق انتخاب همسر و ازدواج را ندارد، مگر با موافقت وزارت اطلاعات و امنیت آن کشور. یعنی دختر و پسری که عاشق هم شده اند باید گزارش کاملی از نحوه عاشق شدنشان، دلیل عاشق شدنشان، میزان علاقه و احساسی که نسبت به یکدیگر دارند و خیلی چیزهای دیگری را در چندین صفحه بنویسند و تحویل مقامات امنیتی بدهند تا نوبت مصاحبه شان شود. قبل از مصاحبه، سیستمهای امنیتی و نظامی کره شمالی هفت نسل پشت و جد و آباد دختر و پسر را بررسی می کنند و نهایتا اگر مورد مشکوکی دیده نشد، برای ازدواج آن دختر و پسر جوان مجوز صادر می کنند.
مردم کره شمالی همیشه فقیر و قحطی زده هستند و سالیانه چندین هزار نفر از آنها به دلیل گرسنگی می میرند. دولت کره شمالی معمولا کمکهای غذایی خارجی را نمی پذیرد چرا که معتقد است این غذا ها ممکن است روی افکار مردم اثرات نامطلوب بگذارد و باعث تهاجم فرهنگی علیه نظام کمونیستی شود.
سفر مردم کره شمالی به خارج از کشور مطلقا ممنوع است و هر کس مایل به دیدن خارج باشد به عنوان یک ضد انقلاب و عامل دشمن دستگیر می شود. حتی تلفن زدن به خارج از کشور هم می تواند منجر به تیرباران شخص تلفن کننده شود. سفر خارجی ها نیز به داخل کره شمالی مطلقا ممنوع هست، بجز کمونیستها و سوسیالیستهای ضد آمریکایی که از برخی از کشورهای دنیا به شکل گروهی و به صورت تورهای همبستگی! و برای شرکت در جشنهای دولتی به این کشور سفر می کنند. به ازای هر توریست هم یک نفر برای مراقبت و بطور شبانه روزی در کنارش هست تا مبادا با کسی حرفی بزند. در کره شمالی حتی خواب دیدن مردم هم کنترل میشود و دانش آموزان موظف هستند آخرین خوابهای سیاسی خود و والدینشان را به نماینده وزارت اطلاعات و امنیت در کلاسشان! گزارش کنند.
انتشار هر نوع خبر ناخوشایند سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و غیره که مربوط به کره شمالی باشد ممنوع است. هر گونه انتقاد از نظام کمونیستی و مقامات آن نیز جرم تلقی میشود. دوازده روزنامه در این کشور منتشر می شوند اما خبرنگار ندارند! این روزنامه ها موظف هستند که هر روز خبرهایی که از وزارت اطلاعات و امنیت دریافت می کنند را عینا منتشر کننند. فقط برخی از مقالات آنها با هم فرق می کند.
پخش و نمایش هر نوع فیلم و حتی کارتون خارجی در تلوزیون کره شمالی مطلقا ممنوع است. پدیده اینترنت در کره شمالی وجود ندارد و داشتن رادیوهایی که قادر به دریافت امواج خارجی باشند و یا گیرنده های تلوزیونهای ماهواره ای و دستگاه فاکس جرم است. حتی موبایل و دوربین فیلمبرداری نیز جزو ابزار جاسوسی برای دشمن محسوب میشوند و دارنده اش می تواند با مجازات تیرباران در ملا عام روبرو شود.
کمونیستهایی هم که به عنوان مهمان دولت کره شمالی و به منظور شرکت در جشنهای دولتی به آن کشور سفر می کنند باید به محض ورود، دوربین فیلمبرداری و موبایل خود را تحویل بدهند و در وقت خروج از آن کشور تحویل بگیرند. حرف زدن با اتباع کره شمالی برای خارجی ها مطلقا ممنوع است و حتی اگر قیمت کالایی را هم بخواهند بپرسند این کار را باید از طریق فردی که مراقب توریست است و او را قدم به قدم همراهی می کند، پرسیده شود.
مردم کره شمالی هیچ خبری از دنیای بیرون از کشورشان ندارند و تاکنون هیچ فیلم خارجی را در تلوزیونشان یا سینماهایشان ندیده اند. آنها نمی دانند که واقعا در دنیا چه می گذرد؟ چند سال پیش در دانشگاه پیونگ یانگ کره شمالی فیلم اولیور توئیست که داستانش متعلق به دویست سال پیش است را برای دانشجویان نمایش داده بودند و گفته بودند حالا خودتان خیابانهای لندن را ببینید و قضاوت کنید که ما پیشرفته تریم یا اروپایی ها؟
مقامات کره شمالی می گویند تماشای فیلمهای خارجی و بخصوص فیلمهای آمریکایی باعث تهاجم فرهنگی دشمن می شود. اصولا مقامات کره شمالی به تمام دنیا (بجز چین، روسیه، کوبا، لیبی، سوریه و ونزوئلا) می گویند دشمن. در کره شمالی آموزش و پرورش رایگان است اما نود درصد از مطالب کتابها در وصف مقام رهبری کره شمالی و پدرش و نیز دستاوردهای حکومت کمونیستی است.
بهداشت و درمان هم رایگان است اما در بیمارستانهایش هیچ نوع دارو و امکاناتی وجود ندارد و بیماران صرفا برای مرگ و راحت شدن از دست زجر کشیدنهایشان به آنجا می روند. مردم کره شمالی به ظاهر در مسکن های رایگان زندگی می کنند اما خانه هایشان به سلول انفرادی بیشتر شبیه هستند تا منزل و مسکن یک انسان. هیچ کس حق داشتن ماشین شخصی را ندارد و هفتاد درصد مردم برای مسافرتهایشان از دوچرخه استفاده می کنند. همه مردم کره شمالی موظف هستند که با یونیفرم رسمی از منزل خارج شوند و یا آنکه علامت خاصی را روی پیراهنهایشان نصب کنند تا به این ترتیب وزارت اطلاعات و امنیت کشورشان بداند چه کسانی و با چه شغلها و موقعیتهایی در حال عبور و مرور در کوچه ها و خیابانها هستند.
در کره شمالی دو نوع پول رایج وجود دارد. یکی پولی که مردم آن کشور استفاده می کنند و یکی هم پولی که خارجی های مقیم آن کشور موظفند خرج کنند. سیستمهای امنیتی کره شمالی معتقدند که به این شکل می توان فهمید که چه کسی از دشمن و یا توریستهای خارجی پول گرفته یا با او معامله کرده است.
مردم کره شمالی موظف هستند که هر روز و قبل از شروع کار ابتدا در مقابل مجسمه های رهبر حکومتشان و پدر او تعظیم کنند و سپس به مدت ده دقیقه به سخنرانی های ضد آمریکایی رئیس یا مدیر یا معلمشان گوش کنند و بعد هم به مدت پنج دقیقه شعار مرگ بر آمریکا و مرگ بر دشمن بدهند و آنگاه کارشان یا درسشان را آغاز نمایند.
این برنامه پنجاه سال است که هر روز صبح در سراسر کره شمالی اجرا می شود. درآمد همه مردم در کره شمالی یکسان است و هر نفر معادل ۴۸ هزارتومان به پول ما در ماه حقوق می گیرد. ورزشکاران کره شمالی قبل از اعزام به خارج از کشور و حضور در مسابقات خارجی، ابتدا در کلاسهای عقیدتی و سیاسی شرکت می کنند و بعد خانواده هایشان به گروگان گرفته میشوند تا فرزند ورزشکارشان به کره برگردد. اگر کسی برنگشت، همه عزیزانش را یکجا تیرباران می کنند.
وقتی هم برگشت اجازه دیدن هیچ کس را ندارد و برای مدتی طولانی توسط نیروهای اطلاعاتی و امنیتی کره شمالی بررسی میشود تا مشخص گردد که در چند روزی که در کشورش نبوده آیا مورد تهاجم فرهنگی دشمن قرار گرفته است یا نه؟
کشور کره شمالی تنها یک وبسایت دارد! (http://www.korea-dpr.com) من بعدا درباره این وبسایت و مطالبش (که به انگلیسی هم هستند) نکات جالبی را خواهم نوشت. مردم کره شمالی معتقد هستند که به دلیل اعتقادشان به کمونیسم و زندگی در یک کشور کمونیستی، خوشبخت ترین انسانهای روی زمین هستند.
از نظر عموم مردم بدبخت و مفلوک و بی خبر کره شمالی، مارکس و انگلس و لنین و استالین سازندگان تاریخ و تمدن بشری هستند. آنها تحت تاثیر بمبارانهای تبلیغاتی حکومتشان بر این باور هستند که رهبر سابقشان (کیم ایل سونگ) بعد از مرگش به خورشید پیوسته و کار خوبی هم البته کرده است اما اگر رهبری کنونی شان بمیرد نه تنها کره زمین بلکه منظومه شمسی نیز متلاشی خواهد شد!
تنها سایت کره شمالی که توسط وزارت اطلاعات و امنیت آن کشور اداره میشود صراحتا به زبان انگلیسی نوشته است که طبق کشف جدیدی که شده، کیم ایل سونگ از همان ابتدا بخشی از خورشید بوده! وقتی کیم ایل سونگ مرد، مرکز هواشناسی کره شمالی اعلام کرد به دلیل پیوستن رهبر بزرگ و بنیانگذار کبیر انقلاب کمونیستی کره شمالی به خورشید، درجه حرارت خورشید و طبیعتا گرمای جهان بطور ناگهانی بالا رفته است!
سازمان حفاظت محیط زیست کره شمالی نیز اعلام کرد گروهها و دسته های انبوه و بی شماری از پرندگان به طرز شگفت انگیزی برای بنیانگذار انقلاب شکوهمند کمونیستی ادای احترام کرده اند. در آن زمان روزنامه اطلاعات چاپ تهران این خبرها را عینا و به نقل از خبرگزاری ها منتشر کرد.
کمونیستهای ایرانی که در نوع خود عجیب و غریب ترین کمونیستهای جهان محسوب میشوند با رحل اقامت افکندن در کشورهای اروپای غربی و نیز کانادا و آمریکا، از بام تا شام علیه همین کشورهای غربی، کانادا و آمریکا در وبسایتها و وبلاگها و فیس بوکهایشان مطلب می نویسند اما حاضر نیستند برای یک شب در عمرشان هم که شده است این کشورهای غربی و پادشاهی اروپایی را ول کنند و بروند در کره شمالی یا کوبا زندگی کنند تا طعم زندگی در زیر سایه یک حکومت کمونیستی و کمونیسم واقعی را بچشند.
کره شمالی جهنم سرخی هست که درباره اش بیشتر خواهم نوشت تا چهره واقعی تفکر نکبت بار و ضد انسانی کمونیسم را بیشترنشان داده باشم. عکس اول بالا یکی از پوسترهای تبلیغاتی حکومت کره شمالی است که تصویر کیم ایل سونگ را به شکل خورشید تابان نشان می دهد.
عکس میانی جمعی از خانمهای کارمند کره شمالی را قبل از شروع کارشان، در حال تعظیم صبحگاهی به مجسمه غول پیکر کیم ایل سونگ نشان می دهد. عکس پایینی هم صحنه تعظیم عده ای دیگر از کارمندان در مقابل مجسمه کیم ایل سونگ است. اگر به لباس خانمهای کارمند دقت کنید متوجه می شوید که نوع پوششان از بلوز و دامن به لباس سنتی تغییر کرده است. برای دیدن عکسها در اندازه هایی بزرگتر، روی آنها کلیک کنید.
هر بازدید کننده ای که به این مکان می آید، باید یک دقیقه سکوت کرده و سپس در مقابل مجسمه رهبر بزرگ ادای احترام کرده و شاخه گلی را نثار کند.
در کره شمالی تنها کسی که حق فکر کردن دارد رهبر حکومت است که فرمانده بزرگ نامیده میشود. وقتی فرمانده بزرگ درباره مسئله ای حرفی زد دیگر هیچکس حق ندارد در آن زمینه اظهار نظر کند. از نظر حکومت کمونیستی آن کشور، مردم کره شمالی و حتی مدیران و مقامات آن کشور وظیفه ای جز کشف حقیقت در افکار و سخنان رهبر نظام کمونیستی را ندارند.چندی پیش رهبر حکومت کره شمالی (کیم چونگ ایل) در حال بازدید از جایی به خانمی که کت و دامن پوشیده بود گفته بود شما در لباس سنتی کره ای زیباتر به نظر می رسید. همان شب تلویزیون کره شمالی با قطع برنامه های عادی اش اعلام کرد از این لحظه به بعد همه زنان شاغل در کشورمان موظف هستند که با لباس سنتی کره ای از خانه هایشان خارج شوند تا جهان زیباتر شود!
کره شمالی طبیعت بسیار زیبایی دارد و دارای تنوع آب و هوایی شگفت انگیزی است اما مردم این کشور حق خروج از روستا ها یا شهرهایشان را ندارند. در واقع همه در همان جایی که زندگی می کنند زندانی هستند. برای رفتن از روستایی به روستایی دیگر و یا شهری به شهر دیگر باید از حکومت اجازه بگیرند. در کره شمالی کسی حق انتخاب همسر و ازدواج را ندارد، مگر با موافقت وزارت اطلاعات و امنیت آن کشور. یعنی دختر و پسری که عاشق هم شده اند باید گزارش کاملی از نحوه عاشق شدنشان، دلیل عاشق شدنشان، میزان علاقه و احساسی که نسبت به یکدیگر دارند و خیلی چیزهای دیگری را در چندین صفحه بنویسند و تحویل مقامات امنیتی بدهند تا نوبت مصاحبه شان شود. قبل از مصاحبه، سیستمهای امنیتی و نظامی کره شمالی هفت نسل پشت و جد و آباد دختر و پسر را بررسی می کنند و نهایتا اگر مورد مشکوکی دیده نشد، برای ازدواج آن دختر و پسر جوان مجوز صادر می کنند.
مردم کره شمالی همیشه فقیر و قحطی زده هستند و سالیانه چندین هزار نفر از آنها به دلیل گرسنگی می میرند. دولت کره شمالی معمولا کمکهای غذایی خارجی را نمی پذیرد چرا که معتقد است این غذا ها ممکن است روی افکار مردم اثرات نامطلوب بگذارد و باعث تهاجم فرهنگی علیه نظام کمونیستی شود.
سفر مردم کره شمالی به خارج از کشور مطلقا ممنوع است و هر کس مایل به دیدن خارج باشد به عنوان یک ضد انقلاب و عامل دشمن دستگیر می شود. حتی تلفن زدن به خارج از کشور هم می تواند منجر به تیرباران شخص تلفن کننده شود. سفر خارجی ها نیز به داخل کره شمالی مطلقا ممنوع هست، بجز کمونیستها و سوسیالیستهای ضد آمریکایی که از برخی از کشورهای دنیا به شکل گروهی و به صورت تورهای همبستگی! و برای شرکت در جشنهای دولتی به این کشور سفر می کنند. به ازای هر توریست هم یک نفر برای مراقبت و بطور شبانه روزی در کنارش هست تا مبادا با کسی حرفی بزند. در کره شمالی حتی خواب دیدن مردم هم کنترل میشود و دانش آموزان موظف هستند آخرین خوابهای سیاسی خود و والدینشان را به نماینده وزارت اطلاعات و امنیت در کلاسشان! گزارش کنند.
انتشار هر نوع خبر ناخوشایند سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و غیره که مربوط به کره شمالی باشد ممنوع است. هر گونه انتقاد از نظام کمونیستی و مقامات آن نیز جرم تلقی میشود. دوازده روزنامه در این کشور منتشر می شوند اما خبرنگار ندارند! این روزنامه ها موظف هستند که هر روز خبرهایی که از وزارت اطلاعات و امنیت دریافت می کنند را عینا منتشر کننند. فقط برخی از مقالات آنها با هم فرق می کند.
پخش و نمایش هر نوع فیلم و حتی کارتون خارجی در تلوزیون کره شمالی مطلقا ممنوع است. پدیده اینترنت در کره شمالی وجود ندارد و داشتن رادیوهایی که قادر به دریافت امواج خارجی باشند و یا گیرنده های تلوزیونهای ماهواره ای و دستگاه فاکس جرم است. حتی موبایل و دوربین فیلمبرداری نیز جزو ابزار جاسوسی برای دشمن محسوب میشوند و دارنده اش می تواند با مجازات تیرباران در ملا عام روبرو شود.
کمونیستهایی هم که به عنوان مهمان دولت کره شمالی و به منظور شرکت در جشنهای دولتی به آن کشور سفر می کنند باید به محض ورود، دوربین فیلمبرداری و موبایل خود را تحویل بدهند و در وقت خروج از آن کشور تحویل بگیرند. حرف زدن با اتباع کره شمالی برای خارجی ها مطلقا ممنوع است و حتی اگر قیمت کالایی را هم بخواهند بپرسند این کار را باید از طریق فردی که مراقب توریست است و او را قدم به قدم همراهی می کند، پرسیده شود.
مردم کره شمالی هیچ خبری از دنیای بیرون از کشورشان ندارند و تاکنون هیچ فیلم خارجی را در تلوزیونشان یا سینماهایشان ندیده اند. آنها نمی دانند که واقعا در دنیا چه می گذرد؟ چند سال پیش در دانشگاه پیونگ یانگ کره شمالی فیلم اولیور توئیست که داستانش متعلق به دویست سال پیش است را برای دانشجویان نمایش داده بودند و گفته بودند حالا خودتان خیابانهای لندن را ببینید و قضاوت کنید که ما پیشرفته تریم یا اروپایی ها؟
مقامات کره شمالی می گویند تماشای فیلمهای خارجی و بخصوص فیلمهای آمریکایی باعث تهاجم فرهنگی دشمن می شود. اصولا مقامات کره شمالی به تمام دنیا (بجز چین، روسیه، کوبا، لیبی، سوریه و ونزوئلا) می گویند دشمن. در کره شمالی آموزش و پرورش رایگان است اما نود درصد از مطالب کتابها در وصف مقام رهبری کره شمالی و پدرش و نیز دستاوردهای حکومت کمونیستی است.
بهداشت و درمان هم رایگان است اما در بیمارستانهایش هیچ نوع دارو و امکاناتی وجود ندارد و بیماران صرفا برای مرگ و راحت شدن از دست زجر کشیدنهایشان به آنجا می روند. مردم کره شمالی به ظاهر در مسکن های رایگان زندگی می کنند اما خانه هایشان به سلول انفرادی بیشتر شبیه هستند تا منزل و مسکن یک انسان. هیچ کس حق داشتن ماشین شخصی را ندارد و هفتاد درصد مردم برای مسافرتهایشان از دوچرخه استفاده می کنند. همه مردم کره شمالی موظف هستند که با یونیفرم رسمی از منزل خارج شوند و یا آنکه علامت خاصی را روی پیراهنهایشان نصب کنند تا به این ترتیب وزارت اطلاعات و امنیت کشورشان بداند چه کسانی و با چه شغلها و موقعیتهایی در حال عبور و مرور در کوچه ها و خیابانها هستند.
در کره شمالی دو نوع پول رایج وجود دارد. یکی پولی که مردم آن کشور استفاده می کنند و یکی هم پولی که خارجی های مقیم آن کشور موظفند خرج کنند. سیستمهای امنیتی کره شمالی معتقدند که به این شکل می توان فهمید که چه کسی از دشمن و یا توریستهای خارجی پول گرفته یا با او معامله کرده است.
مردم کره شمالی موظف هستند که هر روز و قبل از شروع کار ابتدا در مقابل مجسمه های رهبر حکومتشان و پدر او تعظیم کنند و سپس به مدت ده دقیقه به سخنرانی های ضد آمریکایی رئیس یا مدیر یا معلمشان گوش کنند و بعد هم به مدت پنج دقیقه شعار مرگ بر آمریکا و مرگ بر دشمن بدهند و آنگاه کارشان یا درسشان را آغاز نمایند.
این برنامه پنجاه سال است که هر روز صبح در سراسر کره شمالی اجرا می شود. درآمد همه مردم در کره شمالی یکسان است و هر نفر معادل ۴۸ هزارتومان به پول ما در ماه حقوق می گیرد. ورزشکاران کره شمالی قبل از اعزام به خارج از کشور و حضور در مسابقات خارجی، ابتدا در کلاسهای عقیدتی و سیاسی شرکت می کنند و بعد خانواده هایشان به گروگان گرفته میشوند تا فرزند ورزشکارشان به کره برگردد. اگر کسی برنگشت، همه عزیزانش را یکجا تیرباران می کنند.
وقتی هم برگشت اجازه دیدن هیچ کس را ندارد و برای مدتی طولانی توسط نیروهای اطلاعاتی و امنیتی کره شمالی بررسی میشود تا مشخص گردد که در چند روزی که در کشورش نبوده آیا مورد تهاجم فرهنگی دشمن قرار گرفته است یا نه؟
در کره شمالی جشنوارهایی پر هزینه به نام بازیهای توده در تجلیل از رهبر این کشور برگزار میشود که به مدت شش شب پیاپی در هفته و به مدت دو ماه برگزار میشود. در این نمایشها صد هزار شرکت کننده از جمله رقاصها و ژیمناستها به اجرای نمایش میپردازند.
کشور کره شمالی تنها یک وبسایت دارد! (http://www.korea-dpr.com) من بعدا درباره این وبسایت و مطالبش (که به انگلیسی هم هستند) نکات جالبی را خواهم نوشت. مردم کره شمالی معتقد هستند که به دلیل اعتقادشان به کمونیسم و زندگی در یک کشور کمونیستی، خوشبخت ترین انسانهای روی زمین هستند.
از نظر عموم مردم بدبخت و مفلوک و بی خبر کره شمالی، مارکس و انگلس و لنین و استالین سازندگان تاریخ و تمدن بشری هستند. آنها تحت تاثیر بمبارانهای تبلیغاتی حکومتشان بر این باور هستند که رهبر سابقشان (کیم ایل سونگ) بعد از مرگش به خورشید پیوسته و کار خوبی هم البته کرده است اما اگر رهبری کنونی شان بمیرد نه تنها کره زمین بلکه منظومه شمسی نیز متلاشی خواهد شد!
تنها سایت کره شمالی که توسط وزارت اطلاعات و امنیت آن کشور اداره میشود صراحتا به زبان انگلیسی نوشته است که طبق کشف جدیدی که شده، کیم ایل سونگ از همان ابتدا بخشی از خورشید بوده! وقتی کیم ایل سونگ مرد، مرکز هواشناسی کره شمالی اعلام کرد به دلیل پیوستن رهبر بزرگ و بنیانگذار کبیر انقلاب کمونیستی کره شمالی به خورشید، درجه حرارت خورشید و طبیعتا گرمای جهان بطور ناگهانی بالا رفته است!
سازمان حفاظت محیط زیست کره شمالی نیز اعلام کرد گروهها و دسته های انبوه و بی شماری از پرندگان به طرز شگفت انگیزی برای بنیانگذار انقلاب شکوهمند کمونیستی ادای احترام کرده اند. در آن زمان روزنامه اطلاعات چاپ تهران این خبرها را عینا و به نقل از خبرگزاری ها منتشر کرد.
کمونیستهای ایرانی که در نوع خود عجیب و غریب ترین کمونیستهای جهان محسوب میشوند با رحل اقامت افکندن در کشورهای اروپای غربی و نیز کانادا و آمریکا، از بام تا شام علیه همین کشورهای غربی، کانادا و آمریکا در وبسایتها و وبلاگها و فیس بوکهایشان مطلب می نویسند اما حاضر نیستند برای یک شب در عمرشان هم که شده است این کشورهای غربی و پادشاهی اروپایی را ول کنند و بروند در کره شمالی یا کوبا زندگی کنند تا طعم زندگی در زیر سایه یک حکومت کمونیستی و کمونیسم واقعی را بچشند.
کره شمالی جهنم سرخی هست که درباره اش بیشتر خواهم نوشت تا چهره واقعی تفکر نکبت بار و ضد انسانی کمونیسم را بیشترنشان داده باشم. عکس اول بالا یکی از پوسترهای تبلیغاتی حکومت کره شمالی است که تصویر کیم ایل سونگ را به شکل خورشید تابان نشان می دهد.
عکس میانی جمعی از خانمهای کارمند کره شمالی را قبل از شروع کارشان، در حال تعظیم صبحگاهی به مجسمه غول پیکر کیم ایل سونگ نشان می دهد. عکس پایینی هم صحنه تعظیم عده ای دیگر از کارمندان در مقابل مجسمه کیم ایل سونگ است. اگر به لباس خانمهای کارمند دقت کنید متوجه می شوید که نوع پوششان از بلوز و دامن به لباس سنتی تغییر کرده است. برای دیدن عکسها در اندازه هایی بزرگتر، روی آنها کلیک کنید.
منبع: روزنامه نگار آزاد، با اندکی اضافات
مشکلات روحی دیپلمات های خارجی مقیم کره شمالی!
وضعیت رسانه ها در کره شمالی به عنوان یکی از معدود کشورهای کاملا کمونیستی جهان در همه جهان بی سابقه است، تلویزیون دولتی کره شمالی در شبانه روز فقط 4 ساعت برنامه دارد که این برنامه ها غالبا به پخش رژه های نظامی و اخبار دولتی، دیدار از کارخانه ها، برنامه های مستند در مورد کیم جونگ ایل و پدرش کیم ایل سونگ یا سخنرانی های حزبی مربوط می شود، پخش هرگونه آگهی تبلیغاتی نیز در تلویزیون دولتی کره شمالی ممنوع شده است تا فرهنگ مصرف گرایی امپریالیستی میان توده ها ترویج نشود.
نکته جالب تر این است که تمام برنامه های تلویزیونی کره شمالی پس از تایید رسمی دفتر "کیم جونگ ایل" رهبر کره شمالی اجازه پخش دارد.
گفتنی است در پی سیلهای متعدد و بروز قحطی و خشکسالی در دهه نود میلادی در کره شمالی حدود "ششصد هزار نفر" جان خود را از دست دادند، شهروندان کره شمالی اجازه عبور و مرور آزاد چه در داخل و چه سفر به خارج از کشور را ندارند و کلیه این امور باید با نظارت شدید پلیس امنیتی این کشور باشد.
تا کنون بین ۷۰۰ هزار تا سه میلیون و پانصد هزار نفر در این کشور در دوره حکومت کمونیست ها اعدام شدهاند. اعدام می تواند حتی به دلیل یک تماس تلفنی ساده با خارج از کشور یا احتکار مواد غذایی صورت گیرد. این اعدامها بعضا در استادیومهای ورزشی در حضور هزاران تماشاگر انجام می شود.
اختلاف طبقاتی تقریبا در کره شمالی بطور کامل منقرض شده است و وضعیت اقتصادی شهروندان کم و بیش شبیه یکدیگر است. وضعیت خاص و عجیب کره شمالی به گونه ای است که هیات های دیپلماتیک خارجی مقیم این کشور بعد از چند ماه اقامت در این کشور، به مشکلات روحی دچار می شوند!
مشکلات روحی دیپلمات های خارجی مقیم کره شمالی!
وضعیت رسانه ها در کره شمالی به عنوان یکی از معدود کشورهای کاملا کمونیستی جهان در همه جهان بی سابقه است، تلویزیون دولتی کره شمالی در شبانه روز فقط 4 ساعت برنامه دارد که این برنامه ها غالبا به پخش رژه های نظامی و اخبار دولتی، دیدار از کارخانه ها، برنامه های مستند در مورد کیم جونگ ایل و پدرش کیم ایل سونگ یا سخنرانی های حزبی مربوط می شود، پخش هرگونه آگهی تبلیغاتی نیز در تلویزیون دولتی کره شمالی ممنوع شده است تا فرهنگ مصرف گرایی امپریالیستی میان توده ها ترویج نشود.
نکته جالب تر این است که تمام برنامه های تلویزیونی کره شمالی پس از تایید رسمی دفتر "کیم جونگ ایل" رهبر کره شمالی اجازه پخش دارد.
گفتنی است در پی سیلهای متعدد و بروز قحطی و خشکسالی در دهه نود میلادی در کره شمالی حدود "ششصد هزار نفر" جان خود را از دست دادند، شهروندان کره شمالی اجازه عبور و مرور آزاد چه در داخل و چه سفر به خارج از کشور را ندارند و کلیه این امور باید با نظارت شدید پلیس امنیتی این کشور باشد.
تا کنون بین ۷۰۰ هزار تا سه میلیون و پانصد هزار نفر در این کشور در دوره حکومت کمونیست ها اعدام شدهاند. اعدام می تواند حتی به دلیل یک تماس تلفنی ساده با خارج از کشور یا احتکار مواد غذایی صورت گیرد. این اعدامها بعضا در استادیومهای ورزشی در حضور هزاران تماشاگر انجام می شود.
اختلاف طبقاتی تقریبا در کره شمالی بطور کامل منقرض شده است و وضعیت اقتصادی شهروندان کم و بیش شبیه یکدیگر است. وضعیت خاص و عجیب کره شمالی به گونه ای است که هیات های دیپلماتیک خارجی مقیم این کشور بعد از چند ماه اقامت در این کشور، به مشکلات روحی دچار می شوند!
منبع: پارسینه
۱ نظر:
سلام بر اساس امر بانک مرکزی نرخ تورّم به بیشتر از ۲۰ درصد رسیده. این یعنی حقوقها باید ۲۰ درصد بیشتر بشوند. همه میگویند بسیجیها بهترین حقوق و مزایا را دارند. ما که ندیدیم. نون برای ما هم گران شده. همه چیز برای ما هم گران شده. در یک بلاگ خواندم که ماها بهترین حقوق هارا میگیریم و نرخ تورّم به ما اثر نخواهد داشت.والله به امام قسم اگر این واقعیت داشته باشد.فقط همین را میخواستم بگویم.
ارسال یک نظر