خیلی جالبه! بیشتر از یک هفته هست داریم دعوا می کنیم که چرا بانک مرکزی شعر "بنی آدم اعضای یک پیکرند، که در آفرینش ز یک گوهرند" را روی اسکناس های جدید 10 هزار تومانی اینجور نوشته: "بنی آدم اعضای یکدیگرند، که در آفرینش ز یک گوهرند" و حالا بدون اینکه به معنا و مفهوم این سخن سعدی توجهی بکنیم در پی سخنان نسنجیده ملک عبداله پادشاه عربستان که گفته: «دو کشور در جهان هستند که شایستگی و لیاقت موجودیت را ندارند؛ یکی ایران و دیگری اسرائیل» موج شدیدی از توهین به اعراب را در فضای مجازی اینترنت به راه انذاختیم!
نمونه ای از این توهین ها را با عرض پوزش از خوانندگان محترم در زیر می آورم:
گوه خورده عرب سوسمار خور!
آقايون آنقدر طِر زدن تو وجه بين المللي اين کشور بدبخت که عرب سوسمار خور هم براي ما آدم شده!
درسته که حکومت ایران ایراد داره ولی این غلطها برای دهن عربهای سوسمار خور زیادیه!
به قبر پدر پدرسگ ملخ خورش خندیده همچین زِری زده مرتیکه سوسمار خور لجن!
هر زمينی که عربی را بر تخت حکومت خويش بپذيرد، لایق وجود نبوده و نيستند و در تاريخ عرب از حلال زادگی نشان مگير که يافتنش ميسر نيست، مگر به دری وری و گنده گوئی های حرامزاده گانی از جنس عربی!
اینها خوب هاش بود که جدا کردم، بقیه را خجالت کشیدم عنوان کنم!
آقایان و خانم های محترم ایرانی،
شتر سواری دولا دولا نمیشه!
نمیشه همه جا نشست و برخاست و پُز داد و گفت که آره ما یک سعدی داریم 700 سال پیش گفته "بنی آدم اعضای یک پیکرند، که در آفرینش ز یک گوهرند" و بعد هر جا میرسیم به هر دلیلی، به ملیت های دیگر و اقوام داخلی توهین کنیم. هر کسی که حرف ناروایی زد دلیل نمیشه ما بخواهیم به کل افراد کشوری که اون شخص از توش آمده توهین کنیم.
این روش بهتر زندگی کردن در قرن بیست و یکم را هر جور شده باید یاد بگیریم.
باید یاد بگیریم توهین به هر ملتی یعنی توهین به خودمان، یعنی توهین به انسانیت.
باید یاد بگیریم که ما ایرانی هستیم و نباید به هیچ قوم و ملتی توهین کنیم!
امیدوارم هیچ وقت یادتون نره که این سخن از زبان سعدی شیرازی، یک ایرانی با ذوق که در زندگیش به ممالک زیادی سفر کرد، بر آمده و امروز جزو یکی از گنجینه های ناب انسانی در دنیا به شمار میره و ما باید در عمل پاسدار این اندیشه ناب باشیم:
بنی آدم اعضای یک پیکرند، که در آفرینش ز یک گوهرند!
توجه:این شعر فقط برای پُز دادن روی اسکناس و کلاس گذاشتن اینور و اونور نیست!
اگر ترک این رفتار ناپسند برامون امکان نداره از روی این شعر 100 بار روی کاغذ بنویسیم تا هرچه سریعتر خصلت فحش دادن و بد و بیراه گفتن به دیگر ملت ها را برای همیشه از سر بیرون کنیم.
