۱۳۸۸ بهمن ۱, پنجشنبه

سبزهای عالم برای 22 بهمن حول محور یک یا دو شعار کلیدی با هم متحد شوید!

این روزها شعارهای مختلفی از سوی افراد طرح میشه و خارج از تنوع آن نشون میده که چقدر مشکلات مختلف در سطح جامعه هست که باعث شده مردم شعارهای گوناگونی را برای خواسته های خودشون مطرح کنند.

شعارهای زیبایی چون:
- این ماه ماهه بهمنه، سِد علی وقت رفتنه
- سید علی بی وطن، مسکو میری یا پکن؟
- دولت جنایت می کند، رهبر حمایت می کند
- آزادی اندیشه، با این نظام نمیشه
- کار دین با خدا، دین از سیاست جدا
- شعار ملت ما، دین از سیاست جدا
- ایران زمین یکصدا، ننگ بر این کودتا
- نه غزه نه لبنان، جانم فدای ایران
- ایران شده ویرانه، دولت فکر لبنانه
- مردم ایران بی خونه، نصرالله بنز می رونه!
- از کودک ایرانی گرفت نان شبش را، تا شیخک لبنانی کشد عربده اش را
- سفره خالی ز نانه، نظام فکر لبنانه
- بنجل چینی نمی خوایم، دولت دینی نمی خوایم!
- ولایت استبداد، نابود بايد گردد
- ننگ بر دیکتاتوری، چه شاه باشه چه رهبری
- ما ميگيم شاه نميخوايم، اسمشو رهبر ميزارن!
- دو دشمن واقعي، احمدي و رهبري
- ولايت استبداد، نابود بايد گردد
- تجمع صلح آمیز، حق مسلم ماست
- سپاهی جدا شو، با ملت همصدا شو
- جوراب فروش پيرم، حقتو پس ميگيرم
- جای سران دولت، خوشه خشم ملت
- رفراندوم، رفراندوم، این است خواست مردم
- اقتصاد، آزادی، جمهوری ایرانی

از این شعارهای بی نظیر برای برپایی سونامی شعارنویسی بر روی دیوارها و اسکناس ها در بهمن ماه استفاده کنید.

اما در روز 22 بهمن اینکه یک جمعیت متحد میلیونی یک صدا یک خواسته واحد را فریاد بزنند چیز دیگریست و ارزش به مراتب بالاتری دارد. تعداد شعارها را باید کمی محدودتر کنیم تا در روز 22 بهمن یک صدا و یکپارچه تر باشیم. بنابراین روی چند شعار مهم تکیه کنید که با رسیدن به اونها بقیه شعارها هم تحقق پیدا کنه.
این روزها عمدتا دو شعار کلیدی برای راهپیمایی 22 بهمن طرح میشه که در زیر به شرح و توضیح اونها می پردازیم. البته شعار دوم کمی دستکاری شده است که دلایل این امر در زیر آورده شده است:

1- رفراندوم، رفراندوم، این است خواست مردم
یا: رفراندوم، رفراندوم، رفراندوم .... بگو .... رفراندوم، رفراندوم، رفراندوم
رفراندوم يا همه پرسي عمومی يعني مراجعه به آرا و افكار عمومي براي رد يا قبول امري. البته نه رفراندومی که مجریش دولت کودتا و ناظرش فسیلهای شورای نگهبان باشند چون معلومه که نتیجه ای که از صندوقها میاد بیرون چیه!!!
پرسش این رفراندوم چیست؟ خیلی ساده: رفراندوم برای تغییر نظام.
و این یعنی اینکه طی یک همه پرسی کاملا آزاد و عمومی که زیر نظر کلیه مجامع و سازمان های مردمی صلاحیت دار داخلی و نیز با حضور نمایندگان سازمان ملل و همچنین با نظارت نمایندگان ارسالی از 140 کشور مطرح جهان برگزار می شود جمهوری اسلامی به رای دوباره مردم گذاشته شود که آیا مردم ایران می خواهند کشورشان به همین رویه فعلی اداره شود یا خواستار جایگزینی جمهوری اسلامی با سیستم حکومتی دیگری هستند. تا سیه روی شود هرکه در او غش باشد!

2- اقتصاد، آزادی، جمهوری ایرانی
این شعار ابتدا به صورت "استقلال، آزادی، جمهوری ایرانی" ظهور پیدا کرد و ضربه مهلکی را بر پیکره رژیم وارد ساخت. اما مگر ایران و ایرانی مانند هندوستان مستعمره بریتانیا یا کشور دیگری بوده است که بخواهد شعار استقلال سر بدهد؟ پس بهتر است برای کشوری که مستقل بوده و استقلال دارد شعار بهتری را مطرح کنیم که با آن پایه های استقلالش بیش از پیش محکم و محکم تر گردد. و آن چیزی نیست جز اقتصاد و وضع معیشت مردم. چراکه ملتی که اقتصاد خوب دارد همه چیز دارد.
اونی که می گفت اقتصاد مال خره خودش میدونست که چه اهداف شومی در سر داره که این حرف را زد. چوبش را هم در 30 سال گذشته همون پابرهنگانی خوردند که این حضرت آغا! را بر سر کار آوردند. امروزه فرهنگ، هنر، ادبیات، سینما، علم، تکنولوژی، احترام و تفریح و دلخوشی و حتی دین و خداباوری (ضرب‌المثل: شکم گرسنه ایمان ندارد) مال کشورها و مردمانی هست که اقتصاد خوبی دارند و مردم از سطح زندگی بالایی برخوردارند. با این شعار می فهمانیم که دنبال سیستمی هستیم که حرف اول را اقتصاد و وضعیت معیشت مردم میزنه و سیاست مدار آینده باید هر تصمیمی را که میگیره در راستای بهبود وضع اقتصاد مردم ایران باشه.

در مرحله بعد آزادی هست که اگر با اقتصاد همنشین بشه جامعه ای که مردم از زندگی و زنده بودن خودشون لذت می برند ساخته میشه. آزادی هم تنها اسم یک میدون نیست که سلب کنندگان آزادی ملت سالی یکبار توش تجمع کنند! آزادی اندیشه، آزادی پوشش، آزادی مذهب و آزادی تک تک ایرانیان در انتخاب طرز تفکر و نوع زندگی ملاک ماست.

جمهوری ایرانی هم یعنی جمهوری ایران. و ی آخرش هم برای درست شدن قافیه هست که ریتم شعار به هم نخوره. و این یعنی اینکه ما جمهوری را برای ایران می خواهیم. جمهوري ايراني يعني جمهوري كه براي همه ايرانيهاست. صفت ایرانی برای جمهوری تنها نشان دهنده کشوری (ایران) است که ساکنانش (ایرانیان) خواستار استقرار جمهوری در آن هستند. وگرنه جمهوریت با هر پسوندی تهی نمودن آن از معنای مردمسالاری است. جمهوری ایرانی = جمهوری برای کشور ایران. جمهوری ایرانی یک شعار حداقلی است و تمام اقشار جامعه را از هر قوم و مذهب و رنگ و نژاد و غیره با تمام عقاید پوشش میدهد. برخلاف جمهوری اسلامی که یعنی حکومتی تمامیت گرا بر مبنای ایدئولوژی اسلامی من درآوردی که فقط بخش بسیار اندکی از جامعه مذهبی کشور ما را شامل می شود.

سوال: آیا طرح این شعار به اسلام ضربه می زند؟!

عده ای می گویند طرح این شعار باعث جدایی طیف مذهبی جامعه از جنبش سبز می شود، بنابراین نباید مطرح گردد! اصولا این از همان ترفندهای آخوندها برای سلطه بر ملت است که لولویی را می سازند و آنرا در ذهن مردمان گنده می کنند. سپس خود را سپر بلای این لولوی خودساخته میکنند تا راه نجات جامعه و مردم تلقی شوند. می گویند جمهوری اگر اسلامی نباشد دین و ایمان مردم بر باد می رود!
پاسخ خیر است ... اگر دین و مذهب و باور خدا و پیغمبر به جمهوری اسلامی بند بود که معنای این حرف این است که مسلمانانی که در کشورهای دیگر زندگی می کنند و نیز تمام مسلمانانی که در قرنهای گذشته زندگی می کردند اصولا دین نداشته اند چون جمهوری اسلامی نداشتند!!! اینها بهانه ای برای ادامه حکومت فرصت طلبان مذهبی در راستای چپاول دوباره مملکت است. اینبار اگر گول این حرفها را بخوریم واقعا باید به حال این مملکت و آیندگانش گریست! کیست که نداند بزرگترین ضربه بر پیکر دین را همین جمهوری اسلامی و آخوندهای آن وارد آوردند که مردم دسته دسته از دین خارج شده اند. طرف برای گرفتن پاسپورت یک کشور خارجی و فرار از این مهلکه ای که آقایان به نام مذهب ساخته اند حاضر است هر بهایی بپردازد. آقایان و بانوان مذهبی هم میهنم اگر این حرفها را باور نمیکنید یک لحظه از خواب غفلت بیدار شده و به در سفارت کشورهایی چون کانادا و استرالیا در تهران بروید و ببینید حاصل عباداتتان در این 31 سال را! اگر باز هم باور نمی کنید روزنامه همشهری را بردارید و با یک تور مسافرتی به کشور ترکیه، امارات متحده عربی یا ارمنستان بروید و ببینید حاصل 31 سال حکومت مذهب بر جامعه ما را بر پیشانی جوانان وطن آواره در این کشورها. همین. حرف دیگری نمی ماند.

واژه جُمهور در لغتنامه بدین معنا هست:
جمهور. [ جُ] (ع اِ) ریگ توده بلند. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || همه مردم . (منتهی الارب ). جل الناس و اشرافهم . (اقرب الموارد). توده. گروه. (فرهنگ فارسی معین ). || معظم از هر چیز. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). بخش اعظم یک چیز. (فرهنگ فارسی معین ). ج ، جماهیر. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || حکومتی که زمام آن بدست نمایندگان ملت باشد و رئیس آن رئیس جمهور خوانده شود. ۞ جمهوری . [ جُ] (ص نسبی ، اِ) طرز حکومتی که رئیس آن (رئیس جمهور) از جانب مردم کشور برای مدتی محدود انتخاب میشود.
این شعار برای رژیمی که سی سال در این روز بر طبل جمهوری اسلامی می کوبد با صرف میلیاردها تومان پول و کشاندن مردم برای مشروعیت خودش همچون تیر زهرآگینی است که در دم نفس رژیم را خواهد گرفت. تصور و بازتاب اینکه مردم یک کشور در سالگرد انقلاب آن کشور جمع شوند و آن حکومت را در خیابان نفی کند را خود شما بهتر می دانید!

علاوه بر اینکه این دو شعار کلیدی را می توان یک صدا فریاد زد، می توان بر روی برگه های A4 با رنگ سبز شعار (رفراندوم) و (اقتصاد، آزادی، جمهوری ایرانی) را نوشت یا تایپ کرد. تصور کنید وقتی صدها هزار نفر دست نوشته ای مشترک در دستان خود داشته باشند و بدینسان اتحاد و یکصدایی خود را فریاد بزنند. قطعا تاثیر این نوع اعتراض بیشتر خواهد بود تا اینکه افراد در گروه های 600-500 نفره شعارهای متفاوت سر دهند.

۴ نظر:

ناشناس گفت...

din az siasat joda ra faramosh nakonid

Unknown گفت...

درود با شما
کاملا با دو شعا ر فوق موافق هستم ، به نظر من شعا ردین از حکومت جدا هم که اهمیت فراوانی دارد ، میتواند به شعا ر سوم تبدیل شود
پیروزی از آن ماست

ناشناس گفت...

آهای ملت! تو را خدا هر کاری که می کنید فقط یک کاری کنید که دیگه این جوانها نخوان دربدر این کشورهای خارجی بشن. شما نمیدونید آوارگی تو غربت چه دردی داره. چرا نباید تو مملکت خودمون جایی باشه که همه کنار هم با هر عقیده ای بتونن زندگی کنند و کسی به حقوق و عقاید کسی دیگر تجاوز نکنه.
ها؟
خداییش نامردیه آدم کشور به این قشنگی داشته باشه و به خاطر هوسرانی یک عده آدم به اصطلاح مذهبی بخواد این ور و اون ور آواره بشه.
خدا لعنت کنه اونایی را که ایرانی ها را آواره دنیا کردند.

ناشناس گفت...

سلام.
شعار زیبای "اقتصاد، آزادی، جمهوریِ ایرانی" را میشه به این صورت هم گفت:
"اقتصاد، آزادی، جمهوری و ایرانی"
اینجوری هم به جمهوری تاکید کردیم و هم به اصل ایرانی بودن خودمون. یعنی اینکه دولت آینده فقط دولت مردم ایران باشه، نه دولت مردم دیگه! و بدین ترتیب جمهوری بدون پسوند و پیشوند میشه و براش بهتره. جمهوری