توجه: خواندن این متن 5 دقیقه هم وقت شما را نمی گیرد اما شاید بتوانید با دانستن این مطالب جان کسی را در خیابان نجات دهید و قهرمان ابدی زندگی آن فرد شوید!
در فیلمی که مشاهده مینمایید فردی از تظاهرکنندگان روز ۲۵ بهمن از ناحیه پا دچار اصابت گلوله گردیده است. برخورد بیمبالات و بسیار سهل انگارانه افراد نزدیک به فرد سانحه دیده، اینجانب را وادار کرد که چند سطر کوتاه درباره نحوه برخورد در چنین لحظاتی را یادآوری کنم.
این بی مبالاتی از آنجا بیشتر آشکار می شود که به وضوح صدای فردی شنیده میشود که میگوید: «چیزی نیست، سفید راناش است!.» این در حالی است که پارگی شریان ران یکی از کشندهترین انواع زخمهای گلوله در میدان نبرد است. فراموش نکنید که جنبش سبز یک حرکت اجتماعی برای رسیدن به حقوق شهروندی است و اگر رفتار ما در قبال جان انسانها همانند عملکرد سرداران بیسواد سپاه در فرستادن دستههای چند هزار نفره به قتلگاه در طول جنگ ایران و عراق باشد، با حضور در خیابان به این نحو بیشتر در حال نقض غرض هستیم.
۱- اگر در دستهای چند نفره به خیابان میروید یا احساس میکنید که توان روحی مدیریت چنین موقعیتی را دارید، حداقل یک ماسک پارچهای همراه داشته باشد.
۲- به محض برخورد با فرد گلوله خورده، یک نفر باید مدیریت صحنه را به عهده بگیرد. ضمن حفظ خونسردی به عنوان اصلی مهم، چند قدمی دور شوید، ماسک پارچهای خود را به صورت بزنید، نگاهی به اطراف انداخته و سعی کنید موقعیت اولین مامور امنیتی با سلاح آشکار یا ضارب را شناسایی کنید و برآوردی از آن که آیا احتمال تیراندازی مجدد وجود دارد به دست آورید. به علت شجاعت و جسارت فراوان(!) ماموران امنیتی اغلب بعد از شلیک گلوله به سرعت از محل دور میشوند و معمولا تا حداقل پنج دقیقه بعد و بدون نیروی کمکی به محل جنایت باز نمیگردند.
۳- اگر تا فاصله ۳۰ قدمی خود فرد مسلحی را مشاهده نکردید که وضعیت تهدید آمیزی دارد، به محل برگردید و بالای سر مجروح در کنارش به زمین بنشینید. فرد آسیبدیده را بخوابانید و سعی کنید تا جایی که ممکن است، بدن وی را گرم نگه دارید تا به حفظ دمای بدن وی کمک شود.
۴- از کسانی که مشغول فیلمبرداری هستند، تقاضا کنید که دوربین هایشان را برای مدت کوتاهی بصورت موازی با زمین و به سمت پاهای خود نگهدارند یا به لباسشان بچسبانند و همگی پنج قدم بزرگ شمرده و به عقب بروند.
۵- دو یا سه نفر از کسانی که در جمعیت به نظر فعالتر میآیند را مامور کنید که با مراقبت از اطراف مراقب آدمکش بسیار شجاع ما باشند که کسی غافلگیر نشود و هر یک دقیقه وضعیت را اعلام کنند.
مراحل 6 و 7 و 8 و 9 را به همراهانتان محول کنید و خودتان به انجام موارد 10 به بعد بپردازید:
۶- از کسانی مشغول تهیه فیلم هستند بخواهید، حداکثر 5 نفر به فیلمبرداری ادامه دهند به شرط آنکه نیم خیز بوده و از چهره کسی به جز مضروب فیلم نگیرند.
۷- از افرادی که در اطراف شما هستند بخواهید به جای تماشا، هر کس موقعیت نزدیکترین بیمارستان را میداند جلو آمده و آن را اعلام کند.
۸- از مابقی افراد بخواهید، جلوی اولین ماشین عبوری را گرفته و سعی کنند که راننده آن را برای حمل مجروح مجاب کند یا با نگاهی به اطراف اگر آمبولانسی دیده میشود به سمت آن رفته و آن را به محل بیاورند.
۹- از افراد داخل جمعیت بخواهید که اگر کسی مجروح را میشناسد، قدم پیش گذاشته و آماده باشد تا با او به بیمارستان برود. به او یادآوری کنید که با رسیدن مجروح به بیمارستان میتواند اورژانس را ترک کرده و خطری او را تهدید نمیکند.
۱۰- در خونریزیهای دست و پا از زانو به پایین: از شریان بند استفاده کنید. چند رشته بند کفش یا سیم یا نخ کلفتی را به هم بتابانید تا نخ مستحکمی درست شود که قطری حداقل نصف و حداکثر برابر یک خودکار بیک داشته باشد. در صورت نبود هیچ از اینها آستین مجروح را پاره کرده و از آن یک طناب بسازید. بالاتر از زخم، بند را پیچانده و یک گره بزنید و با تمام قوا از دو طرف بکشید. گره دوم را روی اولی بزنید و آن را کور کنید. یک تکه چوب محکم یا هر شیء میله مانند را زیر این دو گره قرار داده (همانند شکل) و مثل فلکه آب در یک جهت آن قدر بپیچید که خون بند بیاید یا به سطح نشت تقلیل بیابد. در صورت نبود شی میله مانند محکمی در اطرفتان ابتکار عمل به خرج دهید. مثلا در هر مغازهای یک زمین شور با دسته چوپی پیدا میشود که با شکستن آن بتوان اهرم لازم را فراهم کرد. فراموش نکنید که بدون استفاده از اهرم معمولا شانس بند آوردن خونریزی کم است.
از دانشنامه رشد:
استفاده از شریان بند:
شریان بند وسیله ای است که جریان خون را به طور کلی در دست و یا پا متوقف می کند. این وسیله ، آخرین چاره است وتنها وقتی از آن استفاده می شود که روشهای دیگر در کنترل خونریزی شکست خورده باشند. افراد با تجربه زمانی از شریان بند استفاده می کنند که وضعیت بسیار حاد است و برای نجات جان مصدوم باید از دست یا پای مجروح چشم پوشید .(به عبارتی باید دست و یا پا را فدای جان مصدوم کرد) شریان بند خونریزی شدیدی که جان مصدوم را درخطر قرار می دهد، متوقف می کند، ولی غالباً باعث از بین رفتن عضوی می شود که شریان بند به آن بسته شده است. خوشبختانه، اگر از روشهای دیگر کنترل خونریزی به طور صحیح استفاده شود خونریزی قطع شده و شریان بند به ندرت لازم می شود.
در مواردی که قطع شدگی ها، لبه صاف و منظمی داشته باشند، اغلب نیازی به استفاده از شریان بند نیست، بدین دلیل که اکثر رگهای خونی جراحت دیده، در اثر اسپاسم دیواره های ماهیچه ای شان منقبض می شوند. استفاده از بانداژهای ضخیم و چند لایه ای و پانسمان های فشارنده، برای کنترل اینگونه خونریزی ها مفید واقع می شود. البته در مواردی که قطع شدگی در اثر جراحات عمیق و کاری ایجاد می شود، براحتی خونریزی می کند. چرا که اینگونه جراحات مانع انقباض رگ می شوند. اینگونه قطع شدگی ها می توانند خونریزی را شدید تر کنند، لذا استفاده از شریان بند لازم می باشد. با این حال، هیچگاه قبل از اعمال فشارمستقیم، بالا نگه داشتن عضو مجروح و شکسته این روشها، از شریان بند استفاده نکنید.
شریان بند فقط برای کنترل خونریزی جراحت های دست و پا کاربرد دارد. شریان بند را مستقیماً به زانو و آرنج نبندید. پهنای شریان بند باید بین 8-5 سانتی متر باشد. به غیر از شریان بند های صناعی می توانید با استفاده از دستمال و یا هر نوع پارچه مناسب و نرم یک شریان بند موقت درست کنید.
هیچگاه از سیم وطناب که ممکن است باعث بریدگی پوست مصدوم شود به عنوان شریان بند استفاده نکنید.
وقتی که شریان بند بسته شد، نباید آنرا شل و یا باز کرد. شل کردن شریان بند باعث باز شدن لخته های خون و شروع مجدد خونریزی می شود، مصدوم خون بیشتری را از دست می دهد وممکن است دچار شوک شود. از دیگر عوارض شل کردن و یا جابه جا کردن شریان بند شوک ناشی از شریان بند است. بافتهایی که شدیداً مجروح شده اند، مواد سمی و مضر ترشح میکنند که زیر محلی که شریان بند بسته شده جمع می شوند. اگر شریان بند شل و یا باز شود، این مواد خطرناک با غلظتی زیاد در سرتاسر بدن پخش می شوند. اگر شریان بند را جا به جا نکنید، احتمال نجات مصدوم بیشتر خواهد بود حتی اگر به قیمت از دست دادن دست یا پایش تمام شود.
از شریان بند بعنوان آخرین راه حل استفاده کنید. قطر آن باید به اندازه کافی پهن باشد تا پوست بدن مصدوم را نبرد. این وسیله فقط برای کنترل خونریزی جراحتهای موجود در دست و پا استفاده می شود و نباید آنرا روی مفاصل بست. پس از بستن شریان بند، نباید آنرا جا به جا کنید.
زمانی که مشغول بستن شریان بند هستید از همکار خود بخواهید که فشار مستقیم و فشار نقطه ای را اعمال کند. با این کار تا زمانی که شریان بند بسته می شود ، خونریزی تخفیف می یابد.
۱۱- در خونریزهای پا از زانو به بالا: معمولا به علت قرار گرفتن شریان در عمق، فشار طناب یا رشتههای نازک برای بند آوردن خون کافی نیست (موردی که در فیلم مشاهده کردیم). در این شرایط از یک کمربند استفاده کرده و با عبور یک شی میله مانند محکم، از قویترین فرد حاضر در جمع بخواهید در چرخاندن آن به شما کمک کند. از صحنه وحشتناک به ظاهر له شدن بافت یا حتی فریاد درد مجروح نترسید. هر چه محکمتر باشد، شانس نجاتش بیشتر است!
۱۲- در خونریزیهای نواحی دیگر بدن پارچهای را در محل زخم قرار داده و محکم روی محل فشار دهید. در صورت آغشتگی شدید پارچه با خون آن را تعویض نمایید.
۱۳- اندام آسیب دیده را حتیالمقدور بالاتر از سطح بدن نگه دارید تا از شدت خونریزی کاسته شود.
۱۴- اگر به اندازه کافی تمرکز دارید، علایم حیاتی فرد را به دقت زیر نظر داشته باشید و سعی کنید با حرف زدن او را هشیار نگهدارید و به او روحیه بدهید.
۱۵- مصدوم را از خوردن، آشامیدن و کشیدن سیگار منع کنید.
۱۶- در صورتی که مجروح هشیار است، از او بپرسید که آیا میخواهد هویتش مشخص شود یا خیر و در صورت پاسخ مثبت میتوانید نام و محله او را بپرسید و به همراه موقعیت فعلی (مثلا تقاطع رودکی) و بیمارستانی که احتمال حمل مجروح به آنجا میرود با صدای بلند در فیلمها تکرار کنید تا به عنوان سند ضبط شود. این بخش فیلم را عمومی نکنید، چون این میتواند باعث ایجاد دردسر برای مجروح و شناسایی او توسط دستگاههای امنیتی شود، اما برای ثبت به عنوان «شاهد» نگهداری کنید. ثبت اطلاعات اولیه از مجروحان ممکن است به خانوادههایی که فرزندشان گم شده و از طریق رسانهها به دنبال فرزندانشان میگردند کمک کند.
۱۷- با شروع حمل مجروح به سرعت منطقه را ترک کرده و به خانه بازگردید. وظیفه شما در آن روز از تظاهرات به نحو احسن انجام شده و امنیت خودتان مهمتر از هر چیز است. در حین بازگشت اگر لباسهایتان خون آلود است، سعی کنید تا حد امکان آن ها را پنهان کنید (مثلا با خرید یک روزنامه و گرفتن آن در نواحی خون آلود) و در طول مسیر از گفتگو با مردم یا عابران درباره مشاهدات خود از صحنه خاص مجروح شدن خودداری کنید و از امنترین مسیر به سرعت به خانه بازگردید. فراموش نکنید که شما اکنون شاهد یک جنایت بودهاید و نباید به سادگی تا زمان تشکیل دادگاه خود را به خطر بیاندازید.
۱۸ نظر:
دمت گرم
خیلی عالی و مفید بود
من نگران آقایی شدم که تیر خورده نکنه شهید شده باشه
یک نکته که به نوشته شما باید اضافه کرد گاهی وجود افراد امنیتی با لباس شخصی در بین جمعیت است . بنابراین نمی توان هویت فرد زخمی شده را به راحتی در اختیار هر فردی گذاشت و یا هر فردی را به همراه فرد زخمی شده فرستاد. در واقع هر کسی باید خودش فکر کند که اگر چنین حدثه ای یک وقت برای خودش رخ دهد چه اقداماتی بهتر است صورت گیرد و از قبل برای آن چاره اندیشیده باشد
کدام دادگاه؟ :(
ممنون بابت اطلاعات خوبتون
بابا من تو ایرانم این جا هیچ خبری نیست تعداد معترضا خیلی کمه این قدر خالی نبندین
عالي بود دستت درد نکنه ممنون
دوستان توجه داشته باشید که تمام کسانی که مجروح به بیمارستان منتقل شده اند از زیر تیغ جراح به کهریزک انتقال و کشته شده اند این مطلب را با چشمانم دیده ام.(بیمارستان رسول اکرم)
در صورت امکان و داشتن محلی مناسب برای مراقبت از زخمی او را به آنجا انتقال دهید واز پزشکان و پرستاران آشنا کمک بخواهید.
در اینصورت حتی اگر زخمی بمیرد از مرگ در حالت جراحت همراه شکنجه مزدوران بهتر است وحداقل جسدش تحویل خانواده اش میشود و یا محترمانه دفن میشود شاید کمی رویایی باشد اما فراموش نکنید این یک اعتراض ساده نیست بلکه جنگ نا برابر است.
رسم و ره آزادی یا پیشه نباید کرد
یا آنکه ز جان دادن اندیشه نباید کرد .
نیروهای امنیتی بسیجی اطلاعاتی و حراستی بدانید:
تمام مشخصات شما شامل نام و نشانی و سوابق عملکرد سازمانی در سرکوب و ترور در پرونده های سازمانی تان ثبت و ضبط و محفوظ است.
به عصمت زهرا قسم اگر دستتان به خون الوده شود یک به یک شما را از سوراخهایتان بیرون می کشیم و به حکم قران قصاص می کنیم.
دلار های نفتی را که ثروت ملی ماست و چپاول کرده اید حتی اگر در کابین زنانتان باشد از شما پس میگیریم.
تا دخمه های تورابورا و لاذقیه و بیروت هم فرار کنید ردتان را میگیریم و حکم خدا را درباره تان اجرا میکنیم.
بهوش باشید!
مبادا امروز دستتان به خون جوانان این سرزمین آغشته شود!
به هوش باشید!
سیعلم الذین ظلموا ای منقلب ینقلبون
آقا، خواهش می کنم اگر اطلاعات به مردم میدید، کامل باشه!
لطفا این رو هم بنویسید اینجا:
باید زمان بستن شریان بند رو روی پا یا دست بیمار بنویسند، و هر 15 دقیقه بازش کنند تا خون به نواحی دیگه بدن برسه تا اعضای پایین شریان بند نمیرن. هر 15 دقیقه که باز می کنند، زمان رو بنویسند تا دفعه بعد، یا هر کسی که دید، این کار رو تکرار کنه که قانقاریا نگیره طرف
بدبخت های سبز
همتون تو دنیای مجازی شیرید
تازه اونم توله
ببینید احمق های کودن
تو 25 خرداد 700000 نفر اومدن بیرون شما میگید سه میلیون
باشه
تازه اونم فرخوان از کل ایران بود
چرا بعد از اون نتونستید این کارو بکنید؟
بهونتونم اینه که نظام سرکوب میکنه مردم نمیان
که کس شعری بیش نیست
احمق های الاغ بعد از انتخابات توجه کردید چه قدر حمایت از نظام در 22 بهمن بیشتر شده؟
22 بهمن پارسال 5 میلیون فقط در تهران بیرون اومدن باقی شهرها بماند البته سنجش و درک این مسیله چشم باز می خواهد که شما کور شده ها ندارید البته بعضی از دوستاتون امسال اومدن از نزدیک دیدن و تو کس شر نامه هاشون اعتراف کردن که در گذشته گه اضافی و ناشتا می خوردن و حقیقت چیزه دیگری بوده است.
راستی یادت باشه تو 22 بهمن خیلی از اون کسایی که 25 خرداد کنارت بودن کنار ما بودن چون چشمشونو باز کردن و فهمیدن گول خوردن
حالا هی با این اسکل های کنارت بیا فحش به نظام بدینو کس شر بگین
اخرش اینه که هیچ گوهی هم نمی تونید بخورید حالا هی خودتونو جر بدین ما بخندیم
در ضمن نسختون پیچیدست اگه بازم بخواید گوه بازی در بیاریدو عن تو لپتون کنید مثل اربابتون رجوی خایه فنگتون میکنیم
پس بس است شرارت و درتونو بذارید
اون عزیزانی هم که در نظرات بعدی گه خوری اضافه میکنن عرض کنم که اینه ای تمام قدو تمام نما در برابرشون قرار دادم وتمام گه خوری هاشون نثار خواهر و مادر محترمشون خواهد بود
پس به جای گه گوری خفه شید و خودتونو گول نزنید
ساکت شو مرتیکه ی بی همه چیز...وقتی فرهنگ حرف زدنت پر از عن و گوهه معلومه تو اون مغزتم پر از عنه...به خواهر و مادر تو تجاوز نکردن...شما اگه انقدر از خودتون مطمئن بودین که ما کمیم و یه مشت خسو خاشاک بیشتر نیستیم از ترستون به خودتون خرابکاری نمیکردید اینترنت و موبایلارو قطع کنین،دست بچه ی 14 ساله باتوم بدین.با اسلحه بیفتین به جون مردم در صورتیکه ما فقط مشت های گره کردمونو داشتیم.بیشتر از این خودتو امثال خودتو مضحکه نکن...ما همینجوری هم ریختتونو میبینیم خندمون میگیره
با تشکرمن در تجمعات پارسال از ناحیه بیضه مورد اصابت ترکش قرار گرفتم علیرغم خونریزی هیچ کدوم از تظاهر کنندگان حاضر نشدن محل رو بمکن تا خونش بند بیادو به خاطر دیر رسیدن به بیمارستان. خونریزی یکی از بیضه همو از دست دادم و نمی تونم بچه دار بشم
لطفا در مورد این مدل خونریزی ها هم مطلب بنویسید چون خیلی مهمه
اره عزیزم ما با هر کسی مثل خودش حرف می زنیم
آتش باسنتو از اینجا میبینم ظاهرا به خواهر مادر تو تجاوز شده که اینقدر اتیش گرفتی عزیزم
غصه نخور گلم
اگه اینترنت و موبایلو قطع میکنن واسه اینه که چهار تا مثل تو کودن خر نشن برن تو خیابون منافقا بکشنشون می فهمی؟
دلیلشم همون میره منافقتون که کلی محافظ داره تا یه مو از سرش کم نشه و شما انگل ها سو استفاده نکنید
اب رو هم بریز اونجات که میسوزه
راستی نمی خوای بری تظاهرات میلیونی؟
ما که کلی خندیدم الان تو ولیعصر قلقلست
اره ارواح عمتون
اون مشت گره کرده و سکوتتونم شرت عثمان بود بعدشم دیدیم که چه طور بانک خورد کردینو ادم کشتید
خفه شید که مردم از دستتون بد جوری خسته شدن منتظرمون باشید احمق های با ادب نما
ریدم بهت ها
دیگه گه نخور
برای اون دوستی که ترکش خورده تو بیضش ارزوی سلامتی میکنم
و صمیمانه بهش میگم برادر سبز من تو بیضتو در راه جنبش و میر حسین و کروبی دادی اجرشم میگیری
اقا لطفا در مورد پاره شدن کون در تظاهرات هم بنویسید
دوست گرامی ناشناس، من در دانشنامه رشد درباره باز نکردن شریان بند این را خواندم:
وقتی که شریان بند بسته شد، نباید آنرا شل و یا باز کرد. شل کردن شریان بند باعث باز شدن لخته های خون و شروع مجدد خونریزی می شود، مصدوم خون بیشتری را از دست می دهد وممکن است دچار شوک شود. از دیگر عوارض شل کردن و یا جابه جا کردن شریان بند شوک ناشی از شریان بند است. بافتهایی که شدیداً مجروح شده اند، مواد سمی و مضر ترشح میکنند که زیر محلی که شریان بند بسته شده جمع می شوند. اگر شریان بند شل و یا باز شود، این مواد خطرناک با غلظتی زیاد در سرتاسر بدن پخش می شوند. اگر شریان بند را جا به جا نکنید، احتمال نجات مصدوم بیشتر خواهد بود حتی اگر به قیمت از دست دادن دست یا پایش تمام شود.
منبع:
اینجا و اینجا
سلام
آقا وبلاگت خیلی باحاله
ما هم تازه شروع کردیم
دمت گرم
راستی این امکان برات هست که یه دعوت نامه بالاترین برام بفرستی؟
ارسال یک نظر